پایان نامه بررسی نقشهای نمادین در معماری هخامنشی در 265 صفحه ورد قابل ویرایش با فرمت
فهرست مطالب
عنوان صفحه
پیشگفتار 4
دیباچه 5
سخنی دربارهی منابع 14
بخش یکم: پیشینهی هخامنشیها 23
1ـ هند و اروپاییان 25
2ـ علل و انگیزه مهاجرت آریاییها 28
3ـ آریاییها در ایران 29
بخش دوم: پادشاهی هخامنشیان 33
1ـ کورش 34
2ـ خط مشی دینی کورش 36
3ـ داریوش 39
4ـ خشایارشاه 46
5ـ فرجام هخامنشیان 49
بخش سوم: شکلگیری معماری هخامنشی 54
1ـ پاسارگاد 57
2ـ آرامگاه کورش 60
3ـ شوش 62
4ـ تخت جمشید 65
بخش چهارم: نقش برجستههای تخت جمشید 71
1ـ بخشهای برجستهی تخت جمشید 73
2ـ نقوش پلکان آپادانا 74
3ـ نقوش سایر کاخها 80
4ـ نقوش آپادانا و جشن آغاز سال نو 83
بخش پنجم: نقشهای نمادین در آثار و اشیاء ایران پیش از هخامنشیان 88
1ـ نماد و نمادگرایی 89
2ـ سفالینههای شوش و سیلک 92
3ـ گنجینهی زیویه و جام زرین حسنلو 96
4ـ مفرغهای لرستان 98
5ـ نقش و نگارهها در آثار منسوب به مادها 105
بخش ششم: نقش برجستههای نمادین در پاسارگاد و شوش 109
1ـ انسان بالدار پاسارگاد 111
2ـ هویت نگاره پاسارگاد 115
3ـ نگارههای نمادین شوش 119
بخش هفتم: نقشهای نمادین تخت جمشید 123
1ـ پیکار شیر و گاو 127
2ـ پیکار شاه و شیر 133
3ـ گاوان بالدار انسان سر 138
4ـ باغ پر درخت نمادین 146
بخش هشتم: اهورامزدا، فروهر و فرّ در کیش زردشتی و آیین پارسی 151
1ـ اهورامزدا 151
2ـ فروهر 155
3ـ فرّ 158
4ـ فرّ در تاریخ اساطیری ایران 164
بخش نهم: نماد بالدار درباور و هنر هخامنشیان 167
1ـ نماد بالدار در خاور نزدیک باستان 169
2ـ اشکال و اجزاء نماد بالدار هخامنشی 171
3ـ نیم تنهی بالدار بیستون 173
4ـ نقش رستم 176
5ـ نماد بالدار در تخت جمشید 180
6ـ دایرهی بالدار و شیرمردان تاجدار 183
7ـ پرنده بالدار در باور پارسی 184
8ـ نماد بالدار یا فرّ ایرانی 186
9ـ نماد انسان بالدار یا فرّ کیانی 189
10ـ فرّ و آتش شخصی پادشاه 194
11ـ فرّ شاهی و تیکیهلنی 196
12ـ نسبت نماد فرمانروایی و فرّ کیانی 197
13ـ نسبت «شاه ـ عقاب» با وارغنه پرندهی فرّ 200
14ـ قوچ بالدار جایگزین انسان بالدار 204
سخن پایانی 205
فهرست منابع و مآخذ 214
پیوست: شکلها و تصویرها 222
چکیدهی انگلیسی
منابع
آموزگار، ژاله، تاریخ اساطیری ایران، چاپ یکم، تهران، انتشارات سمت، 1374
اتینگهاوزن، ریچارد و احسان یارشاطر، اوجهای درخشان هنر ایران، ترجمه هرمز عبداللهی و رویین پاکباز، چاپ یکم، تهران، انتشارات آگه، 1379
احتشام، مرتضی، ایران در زمان هخامنشیان، چاپ یکم، تهران، انتشارات شرکت سهامی کتابهای جیبی، 2535ش.هـ
استروناخ، دیوید، پاسارگاد گزارشی از کاوشهای انجام شده توسط مؤسسه مطالعات ایرانی بریتانیا از سال 1961 تا 1963، ترجمه حمید خطیب شهیدی، چاپ یکم، تهران، انتشارات سازمان میراث فرهنگی کشور، 1379
اسماعیلپور، ابوالقاسم، اسطوره بیان نمادین، چاپ یکم، تهران، انتشارات توس، 1377
اشمیت، اریش فردریش، تخت جمشید، بناها، نقشها و نبشتهها، ترجمه عبداله فریار، جلد یکم، چاپ یکم، تهران، انتشارات فرانکلین و امیرکبیر، 1342
اوستا، گزارش، ترجمه وتفسیر ابراهیمپور داود، یشتها، جلد 2و1، چاپ یکم، تهران، انتشارات اساطیر، 1377
اومستد، آلبرت اتک، تاریخ شاهنشاهی هخامنشی، ترجمه محمد مقدم، چاپ سوم، تهران، انتشارات امیرکبیر، 1372
بریان، پیر، تاریخ امپراتوری هخامنشیان، ترجمه مهدی سمسار، جلد یکم، چاپ یکم، تهران، انتشارات زریاب، 1379
بندهش، فرنبغ دادگی، گزارنده مهرداد بهار، چاپ دوم، تهران، انتشارات توس، 1380
بویس، مری،تاریخ کیش زرتشت، ترجمه همایون صنعتیزاده، جلد دوم، چاپ یکم، تهران، انتشارات توس، 1375
ـــ زردشتیان و باورها و آداب دینی آنها، ترجمه عسگر بهرامی، چاپ دوم، تهران، انتشارات ققنوس، 1381
بهار، مهرداد، از اسطوره تا تاریخ، گردآورنده و ویراستار ابوالقاسم اسماعیلپور، چاپ سوم، تهران، انتشارات نشر چشمه، 1381
ـــ اساطیر ایران، چاپ یکم، تهران، انتشارات بنیاد فرهنگ ایران، 1352
ـــ پژوهشی در اساطیر ایران، پارهی نخست و دویم، چاپ سوم، تهران، انتشارات آگه، 1378
پرادا، ادیت با همکاری رابرت دایسون و کمکهای چارلز ویلکینسون، ترجمه یوسف مجیدزاده، چاپ یکم، تهران، انتشارات دانشگاه تهران، 2537 ش.هـ
پلوتارک، حیات مردان نامی، ترجمه رضامشایخی، جلد چهارم، چاپ یکم، تهران، انتشارات بنگاه ترجمه و نشر کتاب، 1338
پوپ، آرتوراُپهام، معماری ایران، ترجمه غلامحسین صدری افشار، چاپ سوم، تهران، انتشارات فرهنگان، 1373
ـــ شاهکارهای هنر ایران، ترجمه پرویز ناتل خانلری، چاپ دوم، تهران، انتشارات علمی و فرهنگی، 1380
پیرنیا، حسن مشیرالدوله، ایران باستان، جلد یکم، چاپ پنجم، تهران، انتشارات دنیای کتاب، 1370
تاریخ ایران کمبریج، گردآورنده و ویراستار: احسان یارشاطر، ترجمه حسن انوشه، جلد دوم، بخش دوم، چاپ یکم، تهران، انتشارات امیرکبیر، 1377
جنسن، هورست لمار و با همکاری دوراجین جنسن، ترجمه پرویز مرزبان، چاپ سوم، تهران، انتشارات علمی و فرهنگی، 1379
خدادادیان، اردشیر، آریاها و مادها، از مجموعهی اول و دوم تاریخ ایران باستان چاپ یکم، تهران، انتشارات اصالت تنشیر، 1376
ـــ هخامنشیها، از مجموعهی سوم تاریخ ایران باستان، چاپ یکم، تهران، انتشارات به دید، 1378
داندامایف، م.ا.ایران در دوران نخستین پادشاهان هخامنشی، ترجمه روحی ارباب، چاپ دوم، تهران، علمی و فرهنگی، 1373
دیاکونوف، میخائیل میخائیلوویچ، تاریخ ایران باستان، ترجمه روحی ارباب، چاپ دوم، تهران، انتشارات علمی و فرهنگی، 1380
ـــ ایگور میخائیلوویچ، تاریخ ماد، ترجمه کریم کشاورز، چاپ چهارم، تهران، انتشارات علمی و فرهنگی، 1377
رزمجو، شاهرخ، آغاز سال نو در دورهی هخامنشی، مجموعه مقالات نخستین همایش نوروز، انتشارات سازمان میراث فرهنگی کشور، 1379
رُف، مایکل، نقش برجستهها و حجاران تخت جمشید، ترجمه هوشنگ غیاثینژاد، چاپ یکم، تهران، انتشارات گنجینه هنر و سازمان میراث فرهنگی کشور، 1381
رید، هربرت، معنی هنر، ترجمه نجف دریابندری، چاپ یکم، تهران، انتشارات کتابهای جیبی، 1351
زرینکوب، عبدالحسین، تاریخ مردم ایران (ایران قبل از اسلام)، چاپ چهارم، تهران، انتشارات امیرکبیر، 1373
سامی، علی، پاسارگاد پایتخت و آرامگاه کوروش هخامنشی، به کوشش و بازنگری غلامرضا وطندوست، چاپ یکم، شیراز، انتشارات بنیاد فارس شناسی، 1375
ـــ تمدن هخامنشی، جلد یکم، چاپ یکم، شیراز، انتشارات دانشگاه شیراز، 1341
سجودی، فرزان، نشانه شناسی کاربردی، چاپ دوم، تهران، انتشارات نشر قصه، 1383
سودآور، ابوالعلاء، فرّهی ایزدی در آیین پادشاهی ایران باستان، چاپ یکم، تهران، انتشارات نشر نی، 1384
شاپور شهبازی، علیرضا، جهانداری داریوش بزرگ، چاپ یکم، شیراز، انتشارات دانشگاه شیراز (پهلوی)، 1350
ـــ کورش بزرگ، چاپ یکم، شیراز، انتشارات دانشگاه شیراز، 1349
ـــ شرح مُصَّوَر تخت جمشید، چاپ دوم، تهران، انتشارات سازمان میراث فرهنگی کشور، 1375
صمدی (رجالی)، مهرانگیز، ماه در ایران از قدیمیترین ایام تا ظهور اسلام، چاپ یکم، تهران، انتشارات علمی و فرهنگی، 1367
فرای، ریچارد نلسون، میراث باستانی ایران، ترجمه مسعود رجبنیا، چاپ چهارم، تهران، انتشارات علمی و فرهنگی، 1373
فرهوشی، بهرام، ایرانویچ، چاپ یکم، تهران، انتشارات دانشگاه تهران، 1368
فریه، آر، دبلیو، هنرهای ایران، ترجمه پرویز مرزبان، چاپ یکم، تهران، انتشارات فرزان، 1374
کارنامه اردشیر بابکان، به اهتمام و ترجمه محمدجواد مشکور، چاپ یکم، تبریز انتشارات دانش، 1329
کالمایر، پیتر، مفرغهای قابل تاریخگذاری لرستان و کرمانشاه، ترجمه محمد عاصمی، چاپ یکم، تهران، انتشارات سازمان میراث فرهنگی کشور، 1376
کامرون، جرج، ایران در سپیده دم تاریخ، ترجمه حسن انوشه، چاپ سوم، تهران، انتشارات علمی و فرهنگی، 1374
کخ، هایده ماری، از زبان داریوش، ترجمه پرویز رجبی، چاپ چهارم، تهران، انتشارات نشر کارنگ، 1377
گاردنر، هلن، هنر در گذر زمان، ترجمه محمدتقی فرامرزی، چاپ دوم، تهران، انتشارات نگاه و آگاه، 1370
گدار، آندره، هنر ایران، ترجمه بهروز حبیبی، چاپ یکم، تهران، انتشارات دانشگاه ملی ایران (بهشتی)، 1345
گنزنفون، سیرت کوروش کبیر، ترجمه ع. وحید مازندرانی، چاپ یکم، تهران، انتشارات کتابهای جیبی، 1350
گیرشمن، رومن، ایران از آغاز تا اسلام، ترجمه محمد معین، چاپ دهم، تهران، انتشارات علمی و فرهنگی، 1372
ـــ هنر ایران دردوران ماد و هخامنشی، ترجمه عیسی بهنام، چاپ یکم، تهران، انتشارات بنگاه ترجمه و نشر کتاب، 1346
مجتبایی، فتحالله، شهرزیبای افلاطون و شاهی آرمانی در ایران باستان، چاپ یکم، تهران، انتشارات انجمن فرهنگ ایران باستان، 1352
مجیدزاده، یوسف، تاریخ و تمدن بینالنهرین، جلد سوم هنر و معماری، چاپ یکم، تهران، انتشارات نشر دانشگاهی، 1380
مینوی خرد، ترجمه احمد تفضلی، به کوشش ژاله آموزگار، چاپ سوم، تهران، انتشارات توس، 1380
نفیسی، نادره، تخت جمشید یادگار هخامنشیان، ترجمه پونه سعیدی، چاپ یکم، تهران، انتشارات هنرگویا، 1382
والزر، گرولد، نقوش اقوام شاهنشاهی هخامنشی، ترجمه دورا اسمودا خوب نظر با همکاری شاپور شهبازی، چاپ یکم، شیراز، انتشارات دانشگاه شیراز، 1352
ویسهوفر، یوزف، ایران باستان، از 550 ق.م تا 650 م، ترجمه مرتضی ثاقبفر، چاپ پنجم، تهران، ققنوس، 1382
هال، جیمز، فرهنگ نگارهای نمادها در هنر شرق و غرب، ترجمه رقیه بهزادی، چاپ یکم، تهران، انتشارات فرهنگ معاصر،1380
هرتسفلد، ارنست امیل، ایران در شرق باستان، ترجمه همایون صنعتی زاده، چاپ یکم، تهران، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، 1381
هرودوت، تواریخ، ترجمه ع. وحید مازندرانی، چاپ دوم، تهران، انتشارات دنیای کتاب، 1368
هینتس، والتر، داریوش و پارسها (تاریخ فرهنگ ایران در دوره هخامنشیان)، ترجمه عبدالرحمن صدریه، چاپ یکم، تهران، انتشارات امیرکبیر، 1380
ـــ دنیای گمشدهی عیلام، ترجمه فیروز فیروزنیا، چاپ دوم، تهران، انتشارات علمی و فرهنگی، 1376
هینلز، جان راسل، شناخت اساطیر ایران، ترجمه ژاله آموزگار و احمد تفضی، چاپ ششم، تهران، انتشارات نشر آویشن و چشمه، 1379
یاحقی، محمدجعفر، فرهنگ اساطیر و اشارات داستانی در ادبیات فارسی، چاپ دوم، تهران، انتشارات سروش، 1375
یونگ، کارل گوستاو، انسان و سمبولهایش، ترجمه محمود سلطانیه، چاپ دوم، تهران، انتشارات جام، 1378
مجلات
آموزگار، ژاله، گرشاسب در پیشگاه اورمزد، کلک، ش54، شهریور 1373
ـــ فرّه، این نیروی جادویی و آسمانی، کلک، ش70-67، آبان ـ اسفند 1374
اکرمی، غلامرضا، تعریف معماری، گام اول آموزش (چالشها و تناقضات)، نشریه علمی ـ پژوهشی دانشکده هنرهای زیبا دانشگاه تهران، ش16، زمستان 1382
بوشارلا، رمی، پایان عمر کاخهای هخامنشی شوش: مرگ طبیعی، ترجمه علی موسوی، مجله باستانشناسی و تاریخ. س9، ش1، پاییز و زمستان 1373
پُلاک، سوزان، سبک و اطلاعرسانی سفالینههای شوشان، ترجمه کامیار عبدی، مجلهی باستانشناسی و تاریخ، س14 و 13، ش 1و2، ش پی در پی 27و26، زمستان 77 و بهار 1378
پوپ، آرتور اُپهام، تخت جمشید شهر مذهبی بوده است، ترجمه علی اشرف شیبانی، مجلهی سخن، ش8، ش 12و11،1336
پورداود، ابراهیم، شاهین نشان ایران باستان، مهر، ش4، س7، دی ماه 1321
پیرنیا، محمد کریم، سبک شناسی معماری ایران، باستانشناسی و هنر ایران، ش1، زمستان 1347
حمید رفیعی، محمدعلی، درآمدی بر مفهوم نماد و نشانه، فصلنامه معماری و فرهنگ، س1، ش4، بهار 1379
خطیبی، ابوالفضل، دنیای پر رمز و راز مهر، نامهی ایران باستان، س1، ش2، پاییز و زمستان 1380
دِهه، ژان، مبدأ و مفهوم نقوش «سمبلیک» در تخت جمشید، ترجمه نامعلوم، مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران، س14، ش2، ش مسلسل 54، آذر ماه 1345
زرینکوب، عبدالحسین، تسامح کوروشی و مسألهی وحدت امپراتوری در ایران باستان، پل فیروزه، ش5، پایز 1381
سلطان زاده، حسین، یادداشت، فصلنامه معماری و فرهنگ، س1، ش4، بهار 1379
شاپور شهبازی، علیرضا، ارتش در ایران باستان، محلهی باستانشناسی و تاریخ، س10، ش2، ش پی در پی 20، بهار و تابستان 1375
ـــ نقش فرّ کیانی کورش بزرگ، باستانشناسی و هنر ایران، ش 8و7، تابستان و پاییز 1350
صفوی مبرهن، زهرا، نماد و نشانه، فصلنامه معماری و فرهنگ، س1، ش4، بهار 1379
فرای، ریچارد نلسون، میترا (مهر) در باستانشناسی ایران، ترجمه ابوالقاسم اسماعیلپور، مجلهی باستانشناسی و تاریخ، س2، ش2، ش پی در پی4، بهار و تابستان 1376
فرونتینی، روزماری، مفرغهای لرستان، ترجمه شمسی عصار، سخن، دوره دوازدهم، ش11و10، بهمن و اسفند 1340
قائم مقامی، جهانگیر، شیر و نقش آن در معتقدات آریاییها، بررسیهای تاریخی، ش3، س1، آبان ماه 1345
مجیدزاده، یوسف، تاریخ گذاری سر سنجاقهای مفرغی لرستان، مجلهی باستانشناسی و تاریخ، س3، ش1، پاییز و زمستان 1367
ملاصالحی، حکمتاله، تأملی در برخی جنبههای بنیادین رابطه فرهنگ و هنر، نامهی فرهنگ، س12، دور 3، ش50، زمستان 1380
ملکزاده بیانی، بانو، شاهین نشانه فرّ ایزدی، بررسیهای تاریخی، ش1، س7، ش مسلسل 38، فروردین و اردیبهشت 1351
ملکزاده، مهرداد، دژهای مادی و سپاهیان آشوری، باستان پژوهی، ش11، پاییز 1382
ـــ تیغ مادی در نیام جنگاوران سیلک، مجلهی باستانشناسی و تاریخ، س17، ش1، ش پی در پی 33، پاییز و زمستان 1381
موسوی، علی، هندو اروپاییان در ایران: مقدمهای بر پیشینه و باستانشناسی مسئله هند واروپایی، مجلهی باستانشناسی و تاریخ س 13، ش دوم، س14، ش یکم، ش پی در پی 27و26، 1378
ـــ ژاک دومورگان و حفاری در شوش، مجله باستانشناسی وتاریخ، س 6، ش1و2، ش پی در پی 12و11، 1370
نیکفر، محمدرضا، مفهوم صلح، نگاه نو، ش 63، آبان 1383
واندنبرگ، لویی، مفرغهای لرستان، ترجمه یحیی شهیدی، بررسیهای تاریخ، س5، ش3، ش مسلسل 27، 1 مرداد و شهریور 1349
هُل، فرانک، تحلیل ساختار و نقوش سفالهای پیش از تاریخ، ترجمه کامیار عبدی، مجلهی باستانشناسی و تاریخ، س14و13، ش 1و2، ش پی در پی 27 و26، زمستان 77 و بهار 1378
هِلم، پیتن، مدیکوس لوگوس هرودوت و تاریخ ماد، ترجمه عسگر بهرامی، نامهی پارسی، س9، ش3، پاییز 1383
Latin
Bivar, A.D.H, the Personalities of Mithra in Archaeology and Literature, First Edition, New york, Bibolioteca press, 1999.
Frye, N.Richard, the Charisma of Kingship in Ancient Iran, Iranica Antiqua, volume. IV, 1964.
Pope, Arthur Upham, A survey of Persian Art, volume I: Pre-historical, Achaemenid and Parthian periods, third Edition, Tehran, Soroush Press, 1977.
___ A Survey of Persian Art, volume II: text Sasanian Period, third Edition, Tehran, Soroush press, 1977.
Sh.Shahbazi. A, An Achaemenid Symbol I. A Farewell to “Fravahr” and “Ahuramazda”, Archaeologische Mitteilungen Aus Iran, Band 7, Berlin, 1974.
___”An Achaemenid symbol II. Farnah ‘(God given) Fortune’ Symbolised”, Archaeologische Mitteilugen Aus Iran, Band 13, Berlin, 1980.
The Cambridge History of Iran II: the Median and Achaemenid Periods, ed by: Ilay Gershewich, First Edition, Cambridge, Cambridge Press, 1985.
Tradition and Innovation in Ancient World, Electrum, volume.6, ed by: Edward Dabrowa, Gagiellonian, Gagiellonian Press, 2002.
چکیده
انسان موجودی اسطوره باور و نمادساز است. اسطوره آغاز «شدن» و نحوهی «بودن» آدمی را بیان میکند و نماد زبان اسطوره و آیین در درازنای تاریخ بوده است. در جهان بینی اسطورهای انسان خود و جهان را در هم میآمیزد تا حضور خویش را در روند حیات به ثبوت برساند. معماری یکی از نمودگاههای چنین آمیزشی است. در معماری دنیای باستان مفاهیم مینوی جلوهای زمینی مییافتند و در زندگی واقعی بازتاب پیدا میکردند. هخامنشیان از جمله امپراتوریهای شرقیاند که در گسترهی تاریخ شهرتی به سزا یافتند. نام آنها همواره تداعی کنندهی بنای بزرگ تخت جمشید است. هخامنشیها فرهنگی تلفیقی و معماریای ترکیبی دارند که رشتهی پیوند چنین فرهنگ و هنری روح پارسی و حامی آن پادشاهان بودند. نگارههای نمادین تخت جمشید (و پاسارگاد و شوش) در زمرهی مجهولات هنر پارسیاند و رمزگان فرهنگی عصر تلقی میشوند. تنوع و در هم تنیدگی این نگارکندهها ناشی از سرچشمههای متفاوت فرهنگی آنهاست. نقش مایههایی که درون مایهای چندگانه دارند: مصری، میان رودانی و ایرانی. زمینهی ذهنی چنین گزینشی گزیده را باید در غنای فرهنگی تمدنهای باستانی پیشین و رواج روح مدارای پارسی از یک سو و گریزناپذیر بودن ضرورت اخذ و اقتباس سبکهای هنری از سوی دیگر دید. تخت جمشید شاهوارترین و گزیدهترین یادگار هخامنشیان محل تلاقی تمدنهای عصر محسوب میشود و این بنای فاخر نظمی نمادین از دنیای باستان را در خود ماندگار کرده که در پلکان آپادانا نمودار گشته است. شاهوارترین نگاره نمادین در هیئت انسانی بالدار نمود مییابد. این نماد شخصیتی رَبّانی و گشادهرو با چهرهای مُوَقِر و موی فِر را نشان میدهد که نور فرّهی از سیمای شاهانهاش ساطع میگردد و همچون پیر روشن رأیی است که حمایت خود از پادشاهان را با دستی افراشته و حلقهی مشروعیت اعلام میکند. این نماد فرّ کیانی (شاهی) ایرانیان باستان است.
واژگان کلیدی: هخامنشی، معماری، تخت جمشید، نقش، نماد، نقش مایه و انسان بالدار.
پیشینه هخامنشیها
سرزمینی که امروزه به نام «ایران» شهرت دارد، نام خود را از قوم «آریایی» گرفته است. برای بررسی تاریخ این سرزمین کهن سال و آن قوم تاریخساز ضرورت دارد به گذشتههای دور بنگریم. موقعیت دقیق جغرافیایی نجد ایران را نمیتوان ترسیم نمود با این حال سرزمین پهناوری که از رشته کوههای زاگرس در غرب تا فلات پامیر در شرق گسترش دارد و از دیرباز زیستگاه انسانها بوده است را «نجد ایران» نامیده اند. گویا نخستین سکونتهای روستایی در دامنههای حاصلخیز کوههای زاگرس شکل یافته و به تدریج سایر مناطق فلات را دربر گرفته است. پیش از این که به مهاجرت آریاییان به آسیای غربی بپردازیم، ضرورت دارد نگاهی هرچند گذرا به پیشینه نجد ایران و اقوامی که در آن میزیستند بیندازیم و آنگاه سیر کوچ آریاییان را تا هنگامی که فلات ایران در دورهی مادان به عنوان سرزمینی سترگ با دولتی نیرومند وارد دوران تاریخی شد، پیبگیریم. سخن گفتن از ساکنان سرزمین ایران قبل از آریاییها بدون پرداختن به تمدنهای کهن میان رودان و پیوندهای این دو سرزمین کاری ناقص است. به همین خاطر در خلال بحث به تاریخ بینالنهرین هم توجه میشود.
نخستین زیستگاههای انسان در درّههای سرسبز شکل گرفته است. زیرا بشر را قادر به شکار در کوهها و بعد کشاورزی در دامنهها میکرد. گذر از زندگی متکی بر شکار و گردآوری دانه، میوه و سبزی و رسیدن به مرحلهی کشت دانهها و پرورش حیوانات و اهلی کردن آنها و تولید خوراک مقدمهی ورود به تمدن و شهرنشینی در آسیای غربی بود که از آن با عنوان «انقلاب نوسنگی» یاد میشود.[1]
در نجد ایران خشک شدن روز افزون درهها که معلول پیشرفت دورهی بیآبی بوده سبب دگرگونی ژرفی در شرایط زندگانی انسانها شده است. به عقیده رومن گیرشمن باستانشناس فرانسوی کهنترین محل سکونت انسان در ایران در دشت سیلک(1) (در نزدیکی کاشان) بوده، زیرا نشانههایی از زندگی یکجانشینی (با سه فعالیت شکار، کشاورزی و ساختن ابزار) در خود نگه میداشت.[2] سیلک با تمدنهای میان رودان ارتباط فرهنگی و تجاری داشته است. میدانیم دشتها در تاثیرگذاری و تاثیرپذیری از تمدنهای دیگر از مردمان ساکن کوهستان پیش قدمتر بودند و با آنها زود پیوند مییافتند.[3]
از دیگر نواحی تمدنی در نجد ایران میتوان از شهر سوخته زابل، تپه حصار دامغان، تپه شداد کرمان، مارلیک گیلان، گیان نهاوند و از همه مهمتر تمدن عیلام(2) در جنوب غربی ایران کنونی نام برد که بیش از دو هزار سال سابقه تمدنی دارد و تاریخ آن به مرکزیت شهر شوش در پیوند با تمدنهای بینالنهرین فهمپذیر است.
به هر روی غیر از عیلامیان پیش از مهاجرت آریاییها اقوام گوناگونی در ایران میزیستند که پرداختن به تمام آنها در اینجا موضوعیت ندارد. از این رو تنها به نام برخی اشاره میشود این اقوام پراکنده عبارتند از: گوتیها و لولوبیها در غرب ایران، آماردها و تپوریها در شمال، کاسیها در جنوب غربی، کادوسیان در کوههای البرز تا دریای خزر و ماننایان در نزدیکی دریاچه ارومیه. بعضی از این اقوام قدرتمند بودند و حتی پا را از فلات ایران فراتر گذاشتند. نمونه آنها گوتیانند که در سالنامههای بابلی، به تعرض ایشان به بابل اشاره شده است. گوتیان دولت اکد (آگاد) را برانداختند و در مقابل سومریان واکنش نشان دادند و در نهایت حمورابی (1750-1792ق.م) نامیترین پادشاه بابل به قدرت رسید و حکومت متمرکز و نیرومندی تشکیل داد. امپراتوری بابل پس از حمورابی بدست هیتیها برافتاد و آنها مدتها بر بابل حکومت کردند.[4] بحث تاریخ میان رودان را همینجا ناتمام میگذاریم و به قوم مهاجر هند و اروپایی میپردازیم.